وار دی د رهبر سړي
هره ÙˆØ±Ú Ú†ÙŠ ÙˆÚ“ÙŠ را نه د سر سړی
تور بادونه اولوزي پر هر سړي
ميندو توبه وايستل زوی نه راوړي
ورخ تر بلي ويني چي بدتر سړي
يو خوا ته غوغا ده Ø§Ù†ØªØØ§Ø± Ú©ÙŠÚ–ÙŠ
بل خوا زيړ ويښتيان او Ø¨Û Ø«Ù…Ø± سړي
لوټي لوټي کور مي چاته وژاړم
وړي رانه جانان او زما دلبر سړي
څومره چي د خپل درده کوکاري کړم
نه اوري Ù†Ø§Ø±Û Ø¯ سم او غر سړي
اوس به ننواتي چاته ورشمه
وخوړه سپيرو خاورو د لمر سړي
څومره مو لا پټي رڼی سترګي دي
خپلو کي چي وژنو در پر در سړي
وينمه مکار دښمن څه لوبی کړي
ور ÙŠÛ Ù„Ø§Ø³ تړلي Ú©Ú“Ù‡ د سر سړي
ګورم چي مي لوی لا لا خوب وړی دی
رابه شي نوبت هم د رهبر سړي
نه په Ø§Ù†ØªØØ§Ø± نه په بمبار د وشوه
اوس راله پکار دي د هنر سړي
دا د بابوزي Ù†Ø§Ø±Û Ø³ÙˆØ±Û Ú«ÙˆØ±Ù‡
نه Ø§ÙˆØ±Û Ø¯Ø§ چغي لر اوبر سړي