د سمیع الدین Ø§ÙØºØ§Ù†ÛŒ Ú…Ùˆ شعرونه
میپرست
زه ساقی او می خانی سره اشنا یم
ÚÚ©Ù‡ اوس د ټول غمونو بی پروا یم
Ù†ØµÛŒØØª په ما د هیڅ چا اثر Ù†Ú©Ú“ÛŒ
زه په خپله په نیشو کی غټ پیشوا یم
سم او بد هسی چه ما دی پیژندلی
په خپل عقل د ذاهده زه دانا یم
رنګینی د میخانی سره عادت یم
په مستی کی د ساقی د زړه دنیا یم
د رندانو او مستانو په ØØ³Ø§Ø¨ Ú©ÛŒ
ØØ³Ø§Ø¨ شوی یم نه اوس بلکه پخوا یم
چه ساقی د میخانی سره می راز شو
زه تر نورو هوښیارانو مستثنی یم
Ø§ÙØºØ§Ù†ÛŒ Ú†Ù‡ په نیشو Ú©ÛŒ Ú…Ù‡ لیدلی
په خمار کی په هغه لیدو سلا یم
------------------------------------------
مهاجر
زړه کی چه مغروره او کاکه یمه
داسی معلومیږی چه ساده یمه
دلته په پردی وطن کی ژوند کوم
هر Ú…Ù‡ خپلوم ÚØ§Ù† بیګانه یمه
ګوری راته تل دوی په پردی نظر
هسی زه د Ú…Ùˆ ورÚÙˆ میلمه یمه
-----------------------------------------
انسان
د ادم د زړګی وینه
چه بدله شوه په مینه
قدرت ګوره د Ø³Ø¨ØØ§Ù†
چه پیدا شو تری انسان
د زمان بهیر چلیږی
خلک کله پری پوهیږی
ÙØ±Ø´ØªÙˆ دی راوستلی
دی دنیا ته انسان ښکلی
انسانی مینه انسان
رب پیدا کړه په جهان
دی جهان ته دی ØÛŒØ±Ø§Ù†
د ادم لمسی انسان
سمیع الدین Ø§ÙØºØ§Ù†ÛŒ